OVER SCOUTING

“verken­nen” is de letterlijk vertaling van het woord scouting. Verken­nen van de wereld om ons heen. Wij spelen het spel van verken­nen op het land of op het water. Liefst buiten. Door het buiten­leven komt een scout (weer) in con­tact met de natuur. Zo leren we dat water niet alleen uit de kraan komt, maar ook uit de lucht of te vinden is in de grond. “Back to basic” leren we om zelf hout te zoeken, te hakken en zagen, om dat vuurtje te maken waar je eten op kan koken en je bij kan war­men. Leren om vin­d­in­grijk te zijn en om door te zetten. Zelf een tent bouwen van zeil, hout en touw en daar bij –14 graden in over­nachten. Weten hoe je warm en droog kan bli­jven in je ten­tje, de weg vin­den in een vreemde omgev­ing. Dat betekent jezelf leren ken­nen, amuseren en zelfvertrouwen kri­j­gen. Dat betekent ook risico’s leren inschat­ten, cre­ativiteit, prak­tisch impro­vis­eren met geringe mid­de­len, vertrouwen op en zorg hebben voor je patrouil­legenoten. Leren door het zelf te doen.

De activiteiten die we bij scout­ing doen, zijn heel divers; kam­peren, zeilen, span­nende ver­halen of zin­gen bij een kam­pvu­urtje of een vlot in elkaar pio­nieren, een mudrace, zwem­men, een speur­tocht lopen, een groot spel op een plein of in het bos doen, een potje voet­ballen, een foto­col­lage maken, met een rugzak op je rug gaan hiken of klim­men en abseilen en nog veel meer.…. Je kunt het zo gek niet bedenken.

We streven naar een steeds grotere mate van zelf­s­tandigheid­, samen­werken, lei­d­ing geven en hulp­vaardigheid, maar ver­stop­pen dat in avon­tu­urlijke sport- en spelactiviteiten.

Scout­ing spreekt tot ver­beeld­ing en gevoel voor avon­tuur. Het is niet in één zin te beschri­jven wat je precies doet bij een scout­ingv­erenig­ing. Niets om over te praten, maar om het eens zelf te doen! Kom gewoon langs op zater­dag en draai eens een opkomst mee!

HET ONTSTAAN VAN SCOUT­ING

Het pro­gramma dat Scout­ing biedt, is gebaseerd op de ideeën van de Engels­man Baden-​Powell. Hij bedacht het Scout­ingspel aan het begin van de 20e eeuw.

Baden-​Powell is officier in het leger en verbli­jft vooral in India en Zuid-​Afrika. Hier schri­jft hij het hand­boek „Aids to Scout­ing”, bestemt voor zijn collega’s. Thuis­gekomen in Enge­land is Baden-Pow­ell een held. Het boekje dat hij geschreven heeft, slaat heel erg aan bij de jeugd. Zij hebben groep­jes gemaakt en spe­len met veel plezier „B.P.”-tje.

Om de groep­jes (ben­de­vorm­ing) tegen te gaan werd B.P. gevraagd door de Engelse kon­ing om scout­ing te gaan organiseren.

Hierop besloot Baden-​Powell om spe­ci­aal voor de jon­geren een eigen boek te schri­jven dat niet gericht was op het voeren van oor­log, maar om het hebben van plezier en daar­bij nog wat zin­vols te leren. Dit werd „Scout­ing for Boys”, een merk­waardige men­geling van stukken uit span­nende jon­gens­boeken, sterke ver­halen, tips en trucs, kam­peer– en spoor­zoek­ersvaardighe­den, en aan­wi­jzin­gen voor begeleiders.

Het is nog steeds leuk om te lezen, hoe zijn ideeën van ruim hon­derd jaar terug nog steeds bodem vin­den, bin­nen scout­ing. Een ken­merk van scout­ing dat door de jaren heen altijd belan­grijk is geweest, is het doorgeven van kennis.

Als scout leer je als het goed is van de andere mensen in je groep aller­lei nieuwe vaardighe­den waar je de rest van je leven nog wat aan hebt, en die jij op jouw beurt weer kunt geven aan de mensen die jonger zijn dan jij. Ook leer je om al op jonge leeftijd ini­ti­atief te nemen en samen te werken in een groep. Scout­ing is samen bezig zijn en dat kan op zoveel ver­schil­lende manieren dat het niet te beschri­jven is!

Het is ook grap­pig om te lezen hoe snel “scout­ing” zich uit­breidt. Scout­ing for boys is geschreven voor jon­gens tussen 10 en 15 jaar oud. Natu­urlijk zijn er ook meis­jes die scout­ing leuk vin­den en samen met het ontstaan van scout­ing in Ned­er­land kri­j­gen ook meis­jes een plek bin­nen scout­ing. Eerst nog strikt geschei­den van de jon­gens. De lei­d­ing van de meis­jes in han­den van Agnes Baden-​Powell, de zus van B.P.

Met hulp van zijn broer War­ing­ton ontwikkelt B.P. de zeev­erken­ners en later met hulp van zijn broer Baden de luchtverken­ners. In 1928 wordt Olave Baden-​Powell, de echtgenote van Robert Baden-​Powell uit­geroepen tot „World Chief Guide” van de meisjes.

Hele familie’s wor­den vaak besmet met het scout­ingvirus, dat is nu ook nog zo.

Voor jon­gere kinderen wordt in 1916 het „Wolf Cub’s Hand­book” gepub­liceerd, dat geschreven is met medew­erk­ing van Joseph Rud­yard Kipling, de schri­jver van het Jun­gle­boek. In 1917 ontstaan in Enge­land de „Senior Scouts” die in 1919 over­gaan in „Rover Scouts”, in een poging de jon­geren die te oud zijn gewor­den voor verken­ner vast te houden.

Hij schri­jft boeken, reist de wereld rond om scout­ing te pro­moten, organ­iseert inter­na­tionale scoutingkam­pen om de nadruk te leggen op onder­linge ver­stand­houd­ing en wed­erz­i­jds begrip.